Levenverrijkend onderwijs 

'Levenverrijkend onderwijs'. Marshall Rosenberg hield er een warm pleidooi voor. Het zou een pleonasme moeten zijn. Onderwijs hoort per definitie levenverrijkend te zijn. Met twintig jaar ervaring in de wereld van onderwijs op zak, stel ik vast dat wat zo vanzelfsprekend lijkt, in realiteit niet altijd zo is. Het belang van kennis kan niet overschat worden, maar kennis gaat om meer dan cognitieve vaardigheden. Sociale, emotionele, communicatieve, creatieve vaardigheden zijn minstens even belangrijk voor de ontwikkeling van onze samenleving van de toekomst. 

Verbindende communicatie en herstelgericht handelen bieden een stevige basis om hieraan te werken. Het maakt iedereen bewust van zijn eigen stuk in elk verhaal en van de verantwoordelijkheid die daarmee gepaard gaat. Het geeft iedereen de kans om ten volle gezien en gehoord te worden en spoort tegelijk aan om eigenaar te blijven van je probleem én mogelijke oplossingen. Het schept een duidelijk kader met afspraken gemaakt in onderlinge afstemming en met bijhorende consequenties. Het zet aan tot reflectie en vindt leerkansen in conflicten en 'fouten'. Verbindende communicatie en herstelgericht handelen helpen om een veilig leef- en leerklimaat te installeren waarin jongeren zichzelf kunnen ontdekken, ontplooien en leren keuzes te (durven) maken.

De basishouding die gepaard gaat met verbindende communicatie en herstelgericht handelen laat een en-en-weg toe: ontwikkeling van hoofd én hart én handen en dat in het volle besef dat leren niet ophoudt na schooltijd, maar een levenslang proces is. Al wie actief is in ons onderwijsveld, heeft het onwaarschijnlijke voorrecht om hieraan te mogen bijdragen. Ook ik en daar wil ik zorgzaam mee omgaan. Nieuwsgierig hoe dat vorm krijgt? Check mijn aanbod

 

"Onderwijzen is zoiets als een reisbureau zijn. Onderwijzen betekent voor mij reislust opwekken bij leerlingen. Reisbureaus bieden verschillende reisdoelen aan, ze kunnen je iets aanbevelen of advies geven, maar ze vertellen je niet waar je heen moet. Reisbureaus verwachten niet van hun klanten dat ze allemaal tegelijk op reis gaan, noch dat ze naar dezelfde plek reizen. Reisbureaus bieden de reis aan en houden zich bezig met de organisatie, maar ze reizen niet mee."

Marshall Rosenberg, Gelijk hebben of gelukkig zijn, 2007